سبادحلغتنامه دهخداسبادح . [ س َ دِ ] (ع اِ) کمی ِ طعام . گویند: اصبحنا سبادح و لصبیاننا عجاعج من الجوع . (اقرب الموارد).
شبادعلغتنامه دهخداشبادع . [ ش َ دِ ] (ع اِ) ج ِ شبدع ، به معنی داهیه وبلا. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به شبدع شود.
سبادهلغتنامه دهخداسباده . [ س ُ دَ / دِ ] (اِ) مخفف سنباده و آن سنگی است معروف که از آن فسان سازند و حکاکان نگین انگشتری و امثال آن را بدان تراشند. (برهان ).سنگی که از آن فسان سازند. مخفف سنباده . (رشیدی ).