ستیهشلغتنامه دهخداستیهش . [ س ِ هَِ ] (اِمص ) لجاجت و ستیزندگی . (برهان ) (آنندراج ). جنگ و ستیزه . (غیاث ). اسم مصدر از ستیهیدن . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) : ای از ستیهش تو همه مردمان به مست دعویت صعب و منکر و معنیت خام و سست . لبیبی .<