لغتنامه دهخدا
سرودن . [ س ُ دَ ] (مص ) از: سرو + دن (پسوند مصدری )، پهلوی «سروتن » (آواز خواندن )، اوستا ریشه ٔ «سراو» (شنیدن )، هندی باستان ریشه ٔ «چراو» . آواز خواندن . تغنی کردن . سراییدن . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نغمه کردن . (آنندراج ). سراییدن . (غیاث ). انشاد کردن . نظم کردن