لغتنامه دهخدا
ابن سریج . [ اِ ن ُ س ُ رَ ] (اِخ ) ابویحیی عبیداﷲ. مغنی معروف . مولد او به زمان عمربن الخطاب در مکه بوده و نواختن عود از دیوارگران ایرانی که بساختن کعبه آمده بودند فراگرفت و بنا بروایتی او نخستین کس است در عرب که این هنرآموخته است . ابن سریج نواهائی برای غزلهای عمربن ابی ربی