سفره خانهلغتنامه دهخداسفره خانه . [ س ُ رَ / رِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) نهارخانه . محلی که برای دادن پذیرائی و نهار و شام مهیا شده باشد.
شفرهلغتنامه دهخداشفره . [ ش ُ / ش َ رَ / رِ ] (ع اِ) نشکرده و ابزاری آهنین مر کفشگران را که چرم را بدان تراشند. (ناظم الاطباء) (از غیاث اللغات ). نشگرده . نش کرده . ازمیل . مِحْذی ̍. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به شفرة شود.
شفرهلغتنامه دهخداشفره . [ ش ُ رَ / رِ ] (اِ) پلک چشم که مژگان بر وی روید. (غیاث اللغات ) (از ناظم الاطباء).
شفرةلغتنامه دهخداشفرة. [ ش َ رَ ] (ع اِ) کارد بزرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (دهار) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). کارد بزرگ پهن . (از اقرب الموارد). || نشکرده ٔ کفش گران . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به نشکرده شود. || هر ابزار آهنی پهن و تیز. ج ، شِف
شفرةلغتنامه دهخداشفرة. [ ش َ ف ِ رَ ] (ع ص ) زنی که او را شهوت در کرانه ٔ شرم بود و زود انزال کند. و یا زنی که به اندک جماع قناعت نماید و زود از شهوت بیفتد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
خوانگهلغتنامه دهخداخوانگه . [ خوا / خا گ َه ْ ] (اِ) محل خوان . سفره خانه : همان پنج تن را بر خویش خواندبنزدیکی خوانگه برنشاند.فردوسی .
نهارخانهلغتنامه دهخدانهارخانه . [ ن َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) سفره خانه . اطاق برای صرف طعام در مدرسه و امثال آن . (یادداشت مؤلف ). نهارخوری .
نهارخوریلغتنامه دهخدانهارخوری . [ ن َ خوَ / خ ُ ] (اِ مرکب ) سفره خانه . اطاقی که مخصوص صرف غذا است . || میان منزلی برای صرف طعام روز. منزل های موقت طول راه برای خوردن نهار و آسایش مدت کوتاه . (یادداشت مؤلف ). || ظرف مسین بزرگ که در و سرپوش مسین دارد ودر آن پلو
مطعملغتنامه دهخدامطعم . [ م َ ع َ ] (ع مص ) خوردن . || (اِ) طعام ، خوراک . ج ، مطاعم . (ناظم الاطباء). آنچه که خورند. (از اقرب الموارد) : سیری آز و نیاز خلق جهان رادر کف رادش نهاده مطعم و مشرب . سوزنی (دیوان چ شاه حسینی ص <span class="hl"
سفرهلغتنامه دهخداسفره . [ س َ ف َ رَ ] (ع اِ) نویسندگان . ج ِ سافر است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || فرشتگان که اعمال بندگان را نگاهدارند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مقعد که مخرج غائط است . (غیاث ) (آنندراج ).
سفرهلغتنامه دهخداسفره . [ س ُ رَ / رِ ] (اِ) گنابادی «سفره » گیلکی «سوفره »؛ پارچه گسترده که بر آن خوردنی و نوشیدنی نهند، دستارخوان . (از حاشیه ٔ برهان قاطعچ معین ). دستارخوان . (آنندراج ) (دهار) : بگسترده بر سفره بر نان نرم یک
سفرهفرهنگ فارسی عمید۱. تکهای مربع یا مستطیل از جنس پارچه یا پلاستیک که روی میز یا زمین میگسترانند و خوردنیها را در آن میچینند؛ خوان.۲. توشهدان مسافر.۳. [قدیمی] طعام و توشه.⟨ سفرهٴ رنگین: [مجاز] سفرهای که بر آن غذاهای گوناگون باشد.
درازسفرهلغتنامه دهخدادرازسفره . [ دِ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) درازخوان . (ناظم الاطباء). سفره ٔ طولانی . رجوع به درازخوان شود.
خرده سفرهلغتنامه دهخداخرده سفره . [خ ُ دَ / دِ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) سفره ٔ کوچک . || خُبّاری ̍. (محمودبن عمر ربنجنی ). پنیرک .
سرسفرهلغتنامه دهخداسرسفره . [ س َ رِ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کنایه از سوراخ مقعد باشد. (برهان ). مقعد. (رشیدی ) (آنندراج ) : هر گه که سرسفره ٔ کس گردد شق کوهان شتر خواهد و مقل ازرق هر روز به موم زرد مرهم کردن صحت پس از آ
سفرهلغتنامه دهخداسفره . [ س َ ف َ رَ ] (ع اِ) نویسندگان . ج ِ سافر است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || فرشتگان که اعمال بندگان را نگاهدارند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مقعد که مخرج غائط است . (غیاث ) (آنندراج ).
سفرهلغتنامه دهخداسفره . [ س ُ رَ / رِ ] (اِ) گنابادی «سفره » گیلکی «سوفره »؛ پارچه گسترده که بر آن خوردنی و نوشیدنی نهند، دستارخوان . (از حاشیه ٔ برهان قاطعچ معین ). دستارخوان . (آنندراج ) (دهار) : بگسترده بر سفره بر نان نرم یک