سلطان العلماءلغتنامه دهخداسلطان العلماء. [ س ُ نُل ْ ع ُ ل َ ] (اِخ ) حسین بن میرزا رفیعالدین محمدبن امیر شجاع الدین محمود حسینی . نسب وی اصفهانی است و زادگاهش نیز اصفهان است . وی از بزر
حسین سلطان العلماءلغتنامه دهخداحسین سلطان العلماء. [ ح ُ س َ ن ِ س ُ نُل ْ ع ُ ل َ ] (اِخ ) رجوع به حسین خلیفه سلطان شود.
سلطان الجبوریلغتنامه دهخداسلطان الجبوری . [ س ُ نُل ْ ج َ ] (اِخ ) سلطان بن ناصربن احمد الجبوری از دانشمندان بغداد و منسوب به الجبور است که قبیله ٔ بزرگی است که بر کنار نهر «الخابور» سکن
سلطان الحکماءلغتنامه دهخداسلطان الحکماء. [ س ُ نُل ْ ح ُ ک َ ] (اِخ ) ملقب به حاجی میرزاابوالقاسم طبیب مشهور قرن 13 و 14 هجری . بسبک قدیم بسیاری از اطبای اواخر قاجاریه از شاگردان او بودن
سلطان الدولهلغتنامه دهخداسلطان الدوله . [ س ُ نُدْ دَ / دُو ل َ ] (اِخ ) ابوشجاع پسر بهاءالدوله (403 - 415 هَ .ق .) از سلاطین آل بویه دیالمه فارس است که پس از مرگ بهاءالدوله پسرش ابوشجا
سلطان العلماءلغتنامه دهخداسلطان العلماء. [ س ُ نُل ْ ع ُ ل َ ] (اِخ ) حسین بن میرزا رفیعالدین محمدبن امیر شجاع الدین محمود حسینی . نسب وی اصفهانی است و زادگاهش نیز اصفهان است . وی از بزر
حسین سلطان العلماءلغتنامه دهخداحسین سلطان العلماء. [ ح ُ س َ ن ِ س ُ نُل ْ ع ُ ل َ ] (اِخ ) رجوع به حسین خلیفه سلطان شود.
طاهرلغتنامه دهخداطاهر. [ هَِ ] (اِخ ) ابن سلطان العلماء امیرمحمد طاهربن میرسید علی بن سلطان العلماء. او راست : حاشیه ای بر شرح هدایةالاثیریة. (از الذریعه ج 6 ص 139).
ابوالقاسملغتنامه دهخداابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ](اِخ ) سلطان العلماء اسفراینی . او به سال 493 هَ . ق .ملاحده کشته شد. رجوع به حبیب السیر ج 1 ص 364 شود.
