خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سوخته دل پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
سوخته دل
/suxtedel/
معنی
۱. دل‌سوخته؛ آزرده‌دل؛ غمناک.
۲. ستمدیده.
۳. مصیبت‌دیده.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
سوخته دل
لغت‌نامه دهخدا
سوخته دل . [ ت َ / ت ِ دِ ] (ص مرکب ) اندوهگین . غمناک . محنت دیده . کسی که در کشاکش دوران رنج و آزار فراوان بدو رسید باشد : همه در انده من سوخته دل همه در حسرت من خسته جگر. فرخی .درازتر ز غم مستمند سوخته دل کشیده ترز شب دردمند خسته جگر. فرخی .بر مشه...
-
سوخته دل
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [مجاز] suxtedel ۱. دل‌سوخته؛ آزرده‌دل؛ غمناک.۲. ستمدیده.۳. مصیبت‌دیده.
-
واژه‌های مشابه
-
حساب سوخته
لغت‌نامه دهخدا
حساب سوخته . [ ح ِ ت َ ] (ن مف مرکب ) حساب که مدتی از آن گذشته باشد یا بستانکاریی که به علتی قابل مطالبه نباشد.
-
خرمن سوخته
لغت‌نامه دهخدا
خرمن سوخته . [ خ َ م َت َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان قزوین ، واقع در 15هزارگزی قزوین و چهارهزارگزی راه محمدآباد علم خانی . کوهستانی ، معتدل . آب از چشمه و رود محلی . محصول آن غلات ، بنشن ، لبنیات . شغل اهالی زراعت و گله داری...
-
خرمن سوخته
لغت‌نامه دهخدا
خرمن سوخته . [ خ ِ / خ َ م َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه خرمن او سوخته است . کنایه از مفلس و بیمایه . آنکه مایه بباد داده است . (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) : زآنکه هر بدبخت خرمن سوخته می نخواهد شمع کس افروخته .مولوی .
-
چاه سوخته
لغت‌نامه دهخدا
چاه سوخته . [ ت َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کیذقان بخش ششتمدشهرستان سبزوار که در 25 هزارگزی جنوب خاوری ششتمد واقع شده . کوهستانی و سردسیر است و115 تن سکنه دارد.آبش از قنات ، محصولش غلات و پنبه ، شغل اهالی زراعت وراهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ...
-
خام سوخته
لغت‌نامه دهخدا
خام سوخته . [ ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب ) مشوی یا مطبوخی که از درون خام و از بیرون بر اثر بسیار سوختن یا برشته شدن سوخته باشد.
-
دست سوخته
لغت‌نامه دهخدا
دست سوخته . [ دَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) سوخته دست . آسیب به دست رسیده . رنج سوختن دست کشیده : ما را چو دست سوخته میداشتی بعدل در پای ظلم سوخته جان چون گذاشتی .خاقانی .
-
دره سوخته
لغت‌نامه دهخدا
دره سوخته . [ دَرْ رَ ت َ / ت ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کوچمبو بخش داران شهرستان فریدن . واقع در 42هزارگزی شمال باختری داران و 9هزارگزی شمال راه شوسه ٔ ازنا به اصفهان . با 267 تن سکنه . آب آن از قنات و چشمه و راه آن فرعی است . (از فرهنگ جغرافیایی ...
-
بهنام سوخته
لغت‌نامه دهخدا
بهنام سوخته . [ ب ِ م ِ ت َ / ت ِ ] (اِخ ) قریه ای است در بلوک ورامین . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 356).
-
بنه سوخته
لغت‌نامه دهخدا
بنه سوخته . [ ب ُ ن َ ت ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان شهریاری بخش رامهرمز است که در شهرستان اهواز واقع شده است . دارای 200 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
-
بید سوخته
لغت‌نامه دهخدا
بید سوخته . [ دِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زغال درخت بید که آنرا برای تصفیه ٔ شراب بکار برند : زان می گلگون که بید سوخته پروردبوی گل و مشک بید خام برآمد. خاقانی .مجلس غم ساخته است و من چو بید سوخته تا بمن راوق کند مژگان می پالای من .خاقانی ...
-
برج سوخته
لغت‌نامه دهخدا
برج سوخته . [ ب ُ ت َ ] (اِخ ) دهی از دهستان شاپور بخش مرکزی شهرستان کازرون . سکنه آن 137 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
-
تب سوخته
لغت‌نامه دهخدا
تب سوخته . [ ت َ ب ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تبی که از احتراق اخلاط عارض شود و آن البته موجب هذیان و اختلال حواس باشد. (آنندراج ) : در ختم دعا گوش مسیحا چو طبیب است سنجر ز تب سوخته چند این همه هذیان ؟سنجر کاشی (از آنندراج ).