سپیدنامگیلغتنامه دهخداسپیدنامگی . [ س َ / س ِ م َ / م ِ ] (حامص مرکب ) پرهیزکاری و درستکاری : واله سپیدنامگی از من مجو بحشرفارغ گذاشت فکر سیاهان کجا مرا.درویش واله هروی (از آنن
سپیدنامهلغتنامه دهخداسپیدنامه . [ س َ / س ِ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) کنایه از مردم صالح و پرهیزکار و درستکار. (برهان ) (آنندراج ). صالح درستکار چنانکه سیه نامه فاسق و بدکار. (رشیدی ).