سپیدیلغتنامه دهخداسپیدی . [ س َ / س ِ ] (حامص ) مقابل سیاهی . (آنندراج ). بیاض : بنوک سنان بی خبر در نبردسپیدی ربایند از چشم مرد. فردوسی .زرد است و سپید است و سپیدیش فزون است زردیش برونست و سپید
قطعشدگی صداclip 3واژههای مصوب فرهنگستانقطع شدن ناگهانی صدا در برنامههای تلویزیونی که معمولاً در ابتدا یا انتهای حاشیههای صوتی (sound track) اتفاق میافتد
چسپیدگیلغتنامه دهخداچسپیدگی . [ چ َ دَ / دِ ] (حامص ) التصاق و چسپیدن دو چیز بهم و اتصال و پیوستگی و چسپانی . (ناظم الاطباء). دوسیدگی . رجوع به چسپ و چسپیده و چسپیدن شود.
شدءلغتنامه دهخداشدء. [ ش َدْءْ ] (ع مص ) راندن شتران را. || خواندن یا سرائیدن شعر را. || آموختن و حاصل کردن بعضی علم ادب را. (از منتهی الارب ).
سپیدیولغتنامه دهخداسپیدیو. [ س ِ وْ ] (اِخ ) (از: سپی ، سپید + دیو) دیو سپید است و قاعده ٔ فارسیان است که چون دو حرف از یک جنس بیکدیگر برسند یکی را حذف کنند. (آنندراج ). دیو سفید است که رستم در مازندرانش کشت چه سپی بمعنی سفید است . (برهان ) : سپیدیو از تو هلاک آمده <
دندان سپیدیلغتنامه دهخدادندان سپیدی . [ دَ س َ / س ِ ] (حامص مرکب ) دندان سفیدی . حالت و صفت دندان سپید : وز پی دندان سپیدی همرهان از تَف ّ آه دل چو عود سوخته دندان کنان آورده ام . خاقانی .رجوع به دندان س
رثملغتنامه دهخدارثم . [ رَ ث َ ] (ع اِ) سپیدی سر بینی اسب یا سپیدی که تا لب پائین اسب رسیده باشد یا سپیدی بینی اسب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
خدمةلغتنامه دهخداخدمة. [ خ ُ م َ ] (ع اِ) سپیدی ساق گوسپند و بز کوهی و سپیدی در سیاهی وسیاهی در سپیدی ساق آنها نزدیک خردگاه . (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از قاموس ) (از تاج العروس ).
خلساءلغتنامه دهخداخلساء. [ خ َ ] (ع ص ) زن سپیدی که سپیدی آن بسیاهی آمیخته باشد. ج ، خُلْس . یقال : امراة خلساء.
سپیدیولغتنامه دهخداسپیدیو. [ س ِ وْ ] (اِخ ) (از: سپی ، سپید + دیو) دیو سپید است و قاعده ٔ فارسیان است که چون دو حرف از یک جنس بیکدیگر برسند یکی را حذف کنند. (آنندراج ). دیو سفید است که رستم در مازندرانش کشت چه سپی بمعنی سفید است . (برهان ) : سپیدیو از تو هلاک آمده <
دندان سپیدیلغتنامه دهخدادندان سپیدی . [ دَ س َ / س ِ ] (حامص مرکب ) دندان سفیدی . حالت و صفت دندان سپید : وز پی دندان سپیدی همرهان از تَف ّ آه دل چو عود سوخته دندان کنان آورده ام . خاقانی .رجوع به دندان س
روسپیدیلغتنامه دهخداروسپیدی . [ س ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی روسپید. روسپید شدن : بکدام روسپیدی طمع بهشت بندی که تو در خریطه چندین ورق سیاه داری . سعدی .رجوع به روسپید و روسفید و روسفیدی شود.