سربازیلغتنامه دهخداسربازی . [ س َ ] (حامص مرکب ) باختن سر. جانفشانی کردن .تا پای جان در رزم ایستادن . جان باختن : در این منزل ز سربازی پناهی ساز خاقانی که ره پر لشکر جادوست نتوان بی عصا رفتن . خاقانی .لشکر دیلم در آن حادثه پای بفشردن
سربزیلغتنامه دهخداسربزی . [ س َ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان نوروزآباد بخش سرخس شهرستان مشهد. دارای 140 تن سکنه . آب از قنات و رودخانه و محصول آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
سربازیفرهنگ فارسی عمید۱. سپاهیگری.۲. مربوط به سرباز: لباس سربازی.۳. دلاوری؛ شجاعت.۴. فداکاری؛ جانبازی.