لغتنامه دهخدا
حبان . [ ح َب ْ با ](اِخ ) ابن احمد. ابوالمظفر ترمذی . از طبقه ٔ سادسه است و در مائه ٔ چهارم هجریه میزیست و امام وقت خود و حنبلی مذهب بود و لسانی در وعظ خوش داشت و بسیاری از مردم از بیان و لسان وی فایدت دینی و دنیوی میبردند،گویند هرگاه که در مجلس موعظت نشستی خضر علیه السلام د