شارندهلغتنامه دهخداشارنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) صفت از شاریدن .ریزنده . تراونده . روان شونده . رجوع به شاریدن شود.
شورندهلغتنامه دهخداشورنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) پریشان شونده . منقلب . || انقلاب کننده . شورش کننده . || به هیجان آینده . (فرهنگ فارسی معین ).
شورندهلغتنامه دهخداشورنده . [رَ دَ / دِ ] (نف ) شوینده . شست وشودهنده . (فرهنگ فارسی معین ). || تعمیددهنده . (یادداشت مؤلف )(فرهنگ فارسی معین ) : به شما میگویم نیست در فرزندان آدمیان پیغمبر بزرگتر از یحیی شورنده . (ترجمه ٔ دیاتسارون ص <
سپارندهلغتنامه دهخداسپارنده . [ س ِ رَ دَ / دِ ] (نف ) تسلیم کننده . سپرنده : ستد سنگ ازو شهریار جهان سپارنده ٔ سنگ ازو شد نهان .نظامی .
گسارندهلغتنامه دهخداگسارنده . [گ ُ رَ دَ / دِ ] (نف ) دهنده ٔ می . ساقی : می آورد چون هرچه بد خورده شدگسارنده ٔ می ورا بَرده شد. فردوسی .گسارنده ٔ باده و رود و سازسیه چشم گلرخ بتان طراز. <p cl
شارندگیلغتنامه دهخداشارندگی . [ رَ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شارنده . رجوع به شارنده و شاریدن شود.