شاشندهلغتنامه دهخداشاشنده .[ ش َ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از شاشیدن . که شاشد.که بول کند. که کمیز اندازد. رجوع به شاشیدن شود.
شاشندگیلغتنامه دهخداشاشندگی . [ ش َ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شاشنده . عمل شاشنده . رجوع به شاشنده شود.
شاشندگیلغتنامه دهخداشاشندگی . [ ش َ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شاشنده . عمل شاشنده . رجوع به شاشنده شود.
میزندهلغتنامه دهخدامیزنده . [ زَ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از میزیدن . بول کننده . ادرارکننده . شاشنده . که بشاشد. (از یادداشت مؤلف ).