شسیسلغتنامه دهخداشسیس . [ ش َ ] (ع اِ) ج ِ شَس ّ. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شس شود.
شسیسلغتنامه دهخداشسیس . [ ش َ ] (ع مص ) لاغر شدن و خشک گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به شسوس شود.
شصصلغتنامه دهخداشصص . [ ش ُ ص ُ ] (ع ص ، اِ) گوسپندی است که از شیر باز ایستد و دیگر شیر ندهد. مفرد و جمع در آن یکی است ، گویند: شاة شصص و شاة شصص . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || ج ِ شصوص (ناظم الاطباء). رجوع به شَصوص . شود.