لغتنامه دهخدا
شباط. [ ش ُ ] (اِ) به لغت رومی ماه آخر زمستان است . (برهان قاطع). یکی از ماههای سریانی است که میان ماه کانون الثانی و آذار قرار دارد. (از متن اللغة). ماهی است از سال رومی و آن ماه آخر زمستان است . (منتهی الارب ). مشهور در شباط شین معجمه است و جوهری در صحاح آورده که سین مهمله