شبیازهلغتنامه دهخداشبیازه . [ ش َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) شب پره . مرغ عیسی . (از برهان قاطع). خفاش . مرغک شب پرک . حافظ اوبهی گوید: خربیو از مرغ شب پره بود که به روز نتواند پرد و آن را شبیازه گویند و به آذربایجان مشکین پر گویند : تو شب
صبوزهلغتنامه دهخداصبوزه . [ ص َ زَ/ زِ ] (ص ) مخنث پلید بود (؟) : مادرش گشته سمر همچو صبوزه بجهان از طراز اندر تا شام و ختن تا در زنگ . قریع (از لغت فرس اسدی ).و رجوع به صبورة شود.
شبنازهلغتنامه دهخداشبنازه . [ ش َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) شب پره را نامند. (فرهنگ جهانگیری ). رجوع شود به شبیازه .
شب یوزهلغتنامه دهخداشب یوزه . [ ش َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) شب پره را گویند که مرغ عیسی باشد. (برهان قاطع). رجوع به شبیازه شود.
یازهلغتنامه دهخدایازه . [ زَ / زِ ] (اِ) لرزه . (برهان ) (آنندراج ) (مؤیدالفضلا) (سروری ) : ز ترس بر تن ما لرز و یازه افتادی بدان زمان که رگ ما بجستی از نشتر. مسعودسعد.- تب یازه ؛ تب لرزه . و رجوع