لغتنامه دهخدا
شعوذه . [ ش َع ْ وَ ذَ / ذِ ] (از ع ، اِمص ) شعوذة. شعوده و شعبده و چابکی دست و تردستی . (ناظم الاطباء). سبکی و چالاکی دست . شعبده و افسون که بدان در نظر چیزی بر غیر اصل خود نماید. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). سبک دستی . (دهار