فرهنگ واژگان قرآن
توانگريش (در اصل به معناي حالتي در جسم است که با داشتن آن حالت اشيائي ديگر را در خود ميگنجاند ، مانند سعه ظرف که هر چه بيشتر باشد آب بيشتر يا طعام بيشتر را در خود جاي ميدهد ، و ليکن به عنوان استعاره در غني نيز استعمال ميشود اما نه هر غنائي و از هر جهتي ، بلکه غني از اين جهت که گنجايش بذل و بخشش را د