شغابةلغتنامه دهخداشغابة. [ ش َغ ْ غا ب َ ] (ع ص ) ناقة شغابة؛ شتری که راه رفتن آن راست نباشد و کجروی کند. (از اقرب الموارد).
سغابةلغتنامه دهخداسغابة. [ س َ ب َ ] (ع مص ) گرسنه گردیدن با مشقت و ماندگی . (آنندراج ) (منتهی الارب ).