شغکلغتنامه دهخداشغک . [ش َ غ َ] (ص ) جلف . (ناظم الاطباء) (از برهان ). اما می نماید که مصحف شفک باشد. || ابله و نادان . (ناظم الاطباء) (از برهان ). رجوع به شفک شود.