شغیزةلغتنامه دهخداشغیزة. [ ش َ زَ ] (ع اِ) سوزن کلان که بدان جوال و جز آن دوزند. (منتهی الارب ) (از مهذب الاسماء) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
شغزیلغتنامه دهخداشغزی . [ ش َ زا ] (اِخ ) شغری . سنگ شغری نزدیک مکه که از آن بر ستور سوار شوند. (ناظم الاطباء). و رجوع به شغری شود.