شنودنیلغتنامه دهخداشنودنی . [ ش َ / ش ِ / ش ُ دَ ] (ص لیاقت ) شنیدنی . (از فرهنگ فارسی معین ). درخور شنیدن .
شنویدنلغتنامه دهخداشنویدن . [ ش َ / ش ِ ن َ دَ ] (مص ) شنودن . (فرهنگ فارسی معین ). شنیدن . (آنندراج ). استماع کردن . نیوشیدن . بشنیدن . (یادداشت مؤلف ) : چو رودابه این از پدر بشنویددلش گشت پرخون رخش شنبلید. <p class="author
شنودنلغتنامه دهخداشنودن . [ ش َ / ش ِ / ش ُ دَ ] (مص ) اشنودن . شنیدن . استماع . اصغاء. گوش کردن . گوش دادن . گوش داشتن . سماع . شنفتن . نیوشیدن . (یادداشت مؤلف ) : توانگر به نزدیک زن خفته بودز
نشنودنیلغتنامه دهخدانشنودنی . [ ن َ ش ِ دَ / ن َ دَ ] (ص لیاقت ) ناشنودنی . مقابل شنودنی . رجوع به شنودنی شود. || ناپذیرفتنی . غیرقابل قبول . نامقبول .
شنیدنیلغتنامه دهخداشنیدنی . [ ش َ / ش ِ دَ ] (ص لیاقت ) لایق شنیدن . (یادداشت مؤلف ). قابل شنیدن . شنودنی : اخبار شنیدنی . داستان شنیدنی . (فرهنگ فارسی معین ).
ناشنودنیلغتنامه دهخداناشنودنی . [ ش ِ دَ ] (ص لیاقت ) که شنودنی نیست . که ازدر شنودن نیست . که قابل شنودن نیست . که آن را نباید شنود. که نمی توان شنودش : دیگر ببند گوش ز هر ناشنودنی کز گفت وگوی هرزه شود عقل تارومار.عطار.
ناشنودنیلغتنامه دهخداناشنودنی . [ ش ِ دَ ] (ص لیاقت ) که شنودنی نیست . که ازدر شنودن نیست . که قابل شنودن نیست . که آن را نباید شنود. که نمی توان شنودش : دیگر ببند گوش ز هر ناشنودنی کز گفت وگوی هرزه شود عقل تارومار.عطار.
نشنودنیلغتنامه دهخدانشنودنی . [ ن َ ش ِ دَ / ن َ دَ ] (ص لیاقت ) ناشنودنی . مقابل شنودنی . رجوع به شنودنی شود. || ناپذیرفتنی . غیرقابل قبول . نامقبول .
اشنودنیلغتنامه دهخدااشنودنی . [ اِ دَ / اُ دَ ] (ص لیاقت ) لایق شنودن . قابل اصغا : نه بنوشتنی بد نه بنمودنی نه برخواندنی بد نه اشنودنی .فردوسی .
اشنودنیفرهنگ فارسی عمیددرخور شنیدن؛ لایق شنیدن: ◻︎ نه بشنودنی بُد نه بنمودنی / نه افگندنی بُد نه اشنودنی (فردوسی: ۵/۱۰۰).