شهرغریبلغتنامه دهخداشهرغریب . [ ش َ غ َ ] (اِ مرکب ) غریب شهر. بیگانه در شهر. بیگانه و اجنبی . (ناظم الاطباء). بیگانه . (آنندراج ). || مسافر. (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
شهرنولغتنامه دهخداشهرنو. [ش َ ن َ / نُو ] (ص مرکب ) نو به شهر درآمده . تازه به شهر آمده . غریب . (مهذب الاسماء). نودرشهر. شهرغریب .