شهرنشینیلغتنامه دهخداشهرنشینی . [ ش َ ن ِ ] (حامص مرکب ) تمدن . حضارت . (یادداشت مؤلف ). شهرنشینی در ایران سابقه ٔ کهن دارد، و بعضی از نخستین شهرهای مهم دنیا در ایران بوجود آمده مانند شوش و هگمتانا. (از ایرانشهر ج 1 ص 101). رجوع
شهرنشینلغتنامه دهخداشهرنشین . [ ش َ ن ِ ] (نف مرکب ) مقابل ده نشین . مدنی . متمدن . حضری . دهقان . شهرگان . (یادداشت مؤلف ).
