شکرخندهلغتنامه دهخداشکرخنده . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) شکرخند. (ناظم الاطباء). به معنی شکرخند است که تبسم باشد. (برهان ). تبسم دلپسند را گویند. (انجمن آرا). || تبسم و خنده ٔ شکرلبان . (آنندراج ). شکرخند. ت
شکرخندیلغتنامه دهخداشکرخندی . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ خ َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی شکرخند. شیرین لبخندی . شیرین تبسمی : بجز از خوبی و شکرخندی داشت پیرایه ٔ هنرمندی . نظامی .شکر ناب در شکرخندی ع
ابتساملغتنامه دهخداابتسام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) نرم خندیدن . دندان سپید کردن . لبخند. لب خنده زدن . تبسم . لب خنده . شکرخند. شکرخنده .
خوش خندهلغتنامه دهخداخوش خنده . [ خوَش ْ / خُش ْ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) نیک خنده . شکرخنده . نیکوخنده . آنکه خوب خندد : یاد از آن حجره ٔ حکیم شریف و آن حریفان گرم خوش خنده .س
