شکرلنگلغتنامه دهخداشکرلنگ . [ ش َ ک َ ل َ ] (ص مرکب ) آنکه در راه رفتن می لنگد. (ناظم الاطباء). کسی که فی الجمله لنگ باشد. (آنندراج ) (غیاث ) : شود ز باد کج و راست نیشکر لیکن به جلوه های قدش چون رسد شکرلنگ است .مشفقی بخاری (از آنندراج ).