شیطنةلغتنامه دهخداشیطنة. [ ش َ طَ ن َ ] (ع مص ) دیوی کردن . || سرکش و نافرمان گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
شیطانیلغتنامه دهخداشیطانی . [ ش َ ] (اِخ ) شیطانیه . فرقه ای است منسوب به شیطان الطاق . (از لباب الانساب ). رجوع به شیطانیه شود.
شیطنتفرهنگ فارسی معین(شَ یا ش طَ نَ) [ ع . شیطنة ] 1 - شیطانی . 2 - بازی و جنب و جوش که موجب آزار دیگران شود.
مشیطنةلغتنامه دهخدامشیطنة. [ م َ ش َ طَ ن َ ] (ع اِ) (از «ش طن ») داغ سرین شتران . (منتهی الارب ) (از معجم متن اللغة). و رجوع به شیطان شود.