لغتنامه دهخدا
عصارات . [ ع ُ ] (ع اِ) ج ِ عُصارة. افشره ها. اجزای مایه ٔ متخرجه از نبات است خواه از گلها و یا از اوراق و یا از اغصان و یا اصول و لحای آنها باشد که کوبیده فشرده اخذ نمایند، خواه همان قسم مایع استعمال نمایند و خواه خشک سوده . (مخزن الادویة). و رجوع به عصارة شود <span class="h