صدویلغتنامه دهخداصدوی . [ ] (اِخ ) از شعرای ایران و از مردم استرآباد است و در کاشان میزیست و به سال 952 هَ . ق . درگذشت . او راست :گر عاقلی مباش مقید بهیچ جانشنیده ای که ملک خدا بنده ٔ خدابحر قناعت است که در موج آمده عریان تنی که هست منقش ز بو
سپیدگویلغتنامه دهخداسپیدگوی . [ س َ / س ِ ] (نف مرکب ) ساکت و بی حرف . (ناظم الاطباء). || بی پرده گوی . رجوع به سپیدگویی شود.
سپیدگوییلغتنامه دهخداسپیدگویی . [ س َ / س ِ ] (حامص مرکب ) بی پرده گویی . (آنندراج ) : ز صبح مرگ خبر میدهد ولیک تراسپیدگویی آیینه پرده ٔ گوش است .واعظ (از آنندراج ).
سدویلغتنامه دهخداسدوی . [ س َ دَ وی ی ] (ص نسبی ) رمان سدوی ؛ انار منسوب به سدیا بر غیر قیاس . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
صدویکگویش اصفهانی تکیه ای: sadoyek طاری: sâyoyek طامه ای: sadoyek طرقی: sâyoɂitâ کشه ای: sâyoɂitâ نطنزی: sadoɂitâ
صدویکگویش خلخالاَسکِستانی: sad u yak دِروی: sad ə yak شالی: sad u i/sad u yak کَجَلی: sad-e i /sad e yek کَرنَقی: sad u yak کَرینی: sad u yak کُلوری: sad u yak گیلَوانی: sad yak لِردی: sad u yak
ویلغتنامه دهخداوی . [ وَ / وِ ] (صوت ) مخفف وای ، و آن لفظی است که در محل دردی و المی و آزاری بر زبان می آید. (برهان ) (انجمن آرا) : نه ز من یاد میکنی نه دلم شاد میکنی همه بیداد میکنی وی از این شوخی تو وی . <p class="auth
صدویکگویش اصفهانی تکیه ای: sadoyek طاری: sâyoyek طامه ای: sadoyek طرقی: sâyoɂitâ کشه ای: sâyoɂitâ نطنزی: sadoɂitâ
صدویکگویش خلخالاَسکِستانی: sad u yak دِروی: sad ə yak شالی: sad u i/sad u yak کَجَلی: sad-e i /sad e yek کَرنَقی: sad u yak کَرینی: sad u yak کُلوری: sad u yak گیلَوانی: sad yak لِردی: sad u yak