صفةلغتنامه دهخداصفة. [ ] (اِخ ) (برج کشیک ) یکی از شهرهای کنعانیان است که بعد از مغلوبی مخروب گشت . (سفر اعداد 21:3 سفر داوران 1:17). و مجدداً آباد شده حرمه
صفةلغتنامه دهخداصفة. [ ص ِ ف َ ] (ع مص ) چگونگی کسی گفتن و آن مشتق از وصف است . (مقدمه ٔ لغت میر سیدشریف ). بیان کردن حال و علامت و نشان چیزی . (غیاث اللغات ). بیان حال . وصف . صَوَر. مَثَل . (منتهی الارب ). || (اِ) نشان . (مهذب الاسماء). || چگونگی . چونی . نعت . || پیرایه . ج ، صفات . رجوع
صفةلغتنامه دهخداصفة. [ ص ُف ْ ف َ ] (ع اِ) نشستنگاه سوار از زین اسب . (مهذب الاسماء). زین پوش . (مجمل اللغه ). مِدرَعَة. (منتهی الارب ).- صفةالدار ؛ پیش دالان . (منتهی الارب ). || ایوان مسقف . ایوان . بهو. سقف دار. بشکم : شه جم بر آ
سفعلغتنامه دهخداسفع. [ س ُ ] (ع اِ) دانه ٔ حنظل . || دیگدان آهنی یا عام است . || سیاهی که بسرخی زند. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
سیفهلغتنامه دهخداسیفه .[ ف َ / ف ِ ] (اِ) افزاری است مجلدان و صحافان را که اوراق کتاب بدان بریده صاف و هموار سازند. و سیفه کردن عبارت از همین عمل باشد. (آنندراج ) : چون سیفه به تیغ عشق پنهانی یافت شیرازه به تار اشک حیرانی یافت
شفعلغتنامه دهخداشفع. [ ش َ ] (ع اِ) جفت . خلاف وتر. ج ، اشفاع . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از مهذب الاسماء). جفت . (دهار) (ترجمان القرآن ) (از اقرب الموارد). || روز عید اضحی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). روز اضحی بسبب داشتن روز همانند و متشابه ، چنانکه به روز عرفه «وت
صفةالمشبهةلغتنامه دهخداصفةالمشبهة. [ ص ِ ف َ تُل ْ م ُ ش َب ْ ب َ هََ / م ُ ب ِ هََ ] (ع اِ مرکب ) رجوع به صفت مشبهه شود.
صفةالصفالغتنامه دهخداصفةالصفا. [ ص ُف ْ ف َ تُص ْ ص َ ] (اِخ ) نام محلی است در دامنه ٔ کوه سرخاب به تبریز.
اهل صفهلغتنامه دهخدااهل صفه . [ اَ ل ِ ص ُف ْ ف َ ] (اِخ ) اصحاب صفه . (انجمن آرا). رجوع به اصحاب صفه شود.
صفةالمشبهةلغتنامه دهخداصفةالمشبهة. [ ص ِ ف َ تُل ْ م ُ ش َب ْ ب َ هََ / م ُ ب ِ هََ ] (ع اِ مرکب ) رجوع به صفت مشبهه شود.
صفةالصفالغتنامه دهخداصفةالصفا. [ ص ُف ْ ف َ تُص ْ ص َ ] (اِخ ) نام محلی است در دامنه ٔ کوه سرخاب به تبریز.
خصفةلغتنامه دهخداخصفة. [ خ َ ف َ ] (ع اِ) درز موزه و کفش و جز آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خصفةلغتنامه دهخداخصفة. [ خ ِ ف َ ] (ع اِ) پاره هایی که با آن کفش وصله کنند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
مرتصفةلغتنامه دهخدامرتصفة. [ م ُ ت َ ص ِ ف َ ] (ع ص ) دندانهای رسته نزدیک یکدیگر. (از مهذب الاسماء). رصفة.(اقرب الموارد از لسان العرب ). رجوع به مرتصف شود.
رصفةلغتنامه دهخدارصفة. [ ] (اِخ ) متعه ٔ شادل که بدن دو پسر خود را که جیعونیان بر دار کشیده و مدت چند ماه شب و روز بر دار گذارده بودند حراست می نمود. (قاموس کتاب مقدس ).
رصفةلغتنامه دهخدارصفة. [ رَ ص َ ف َ ] (ع اِ)رصفه . سنگ بر سنگ آبراهه نهاده ، یا عام است . ج ، رَصَف . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). سنگ نهاده شده یکی بر روی دیگر در مسیل . (از اقرب الموارد). || پی که بر تیر و کمان پیچند. ج ، رِصاف . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از