طائللغتنامه دهخداطائل . [ ءِ ] (ع ص ، اِ) فزونی . مزیّت . فضل . || توانائی . قدرت . دستگاه . || توانگری . غنا. || فراخی . سعة. || فائدة. سود. نفع. و این معنی جز در مورد نفی ، در موارد دیگر استعمال نشود. یقال : لاطائل فی هذا الامر. || ماهو بطائل ؛ یعنی بی خیر و سخت فرومایه و ناکس است . || لم ی
دُم هفتیV-tail/ Vee tail, butterfly tail, V-type tailواژههای مصوب فرهنگستاننوعی دُم شبیه به حرف v یا عدد 7 که از دو بخش ثابت و متحرک تشکیل شده است
دنباله 2tail-piece/ tail pieceواژههای مصوب فرهنگستانقطعهای قابلتنظیم که به عقبِ برگردان بسته میشود تا در هنگام شخم خاک بهتر برگردانده و فشرده شود متـ . دنبالۀ برگردان mouldboard extension
تهدکلtail tree, tail sparواژههای مصوب فرهنگستاندکل درختی یا دکلی که انتهای سیمنقاله به آن وصل میشود
طائلةلغتنامه دهخداطائلة. [ ءِ ل َ ] (ع اِ) تأنیث طائل . فزونی . || مزیت . فضل . || توانائی . قدرت . دستگاه . || توانگری . غنی . || فراخی . سعة. || دشمنی . کینه . یقال : بینهم طائلة؛ ای عداوة، و ترة. (منتهی الارب ).
بعدلغتنامه دهخدابعد. [ ب ُ ع َ ] (ع ص ) خیر و فایده . یقال :انه لغیر بعد، و ما عنده بعد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). طائل . منفعت . (از اقرب الموارد).
طایلفرهنگ فارسی معین(یِ) [ ع . طائل ] 1 - (اِفا.) برنده ، قاطع . 2 - (اِ.) فزونی ، مزیت . 3 - توانایی ، قدرت . 4 - توانگری . 5 - فراخی ، وسعت . 6 - فایده ، سود.
ممخلغتنامه دهخداممخ . [ م ُ م ِخ خ ] (ع ص ) امر ممخ ؛ کار دراز و بزرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). امر طائل . (از اقرب الموارد). || مغز پر. (ناظم الاطباء).
بلاطائللغتنامه دهخدابلاطائل .[ ب ِ ءِ ] (ع ص مرکب ، ق مرکب ) (از: ب + لا (نفی ) + طائل ) بی فایده . بی سود. (فرهنگ فارسی معین ). بیهوده .- تطویل بلاطائل ؛ بدرازا کشاندن بی سود. دراز داشتن مطلبی که فایدتی نداشته باشد.
طائلةلغتنامه دهخداطائلة. [ ءِ ل َ ] (ع اِ) تأنیث طائل . فزونی . || مزیت . فضل . || توانائی . قدرت . دستگاه . || توانگری . غنی . || فراخی . سعة. || دشمنی . کینه . یقال : بینهم طائلة؛ ای عداوة، و ترة. (منتهی الارب ).
لاطائللغتنامه دهخدالاطائل . [ ءِ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) (از: لا به معنی نه + طائل به معنی هوده و فائده ) بیهوده . بیفائده . بیهده . ترهة. بی نفع. بی مزیتی . بی غنائی . بی خیر.- لاطائل گفتن ؛ بیهوده گفتن . حرف مفت زدن . جفنگ گفتن . || فرومایه . ناکس .- <span
ناطائللغتنامه دهخداناطائل . [ ءِ ] (اِ مرکب ) به جای لاطایل به معنی دشنام و فحش و بی معنی در قرون اخیر معمول است . (یادداشت مؤلف ). رجوع به لاطایل شود.
بلاطائللغتنامه دهخدابلاطائل .[ ب ِ ءِ ] (ع ص مرکب ، ق مرکب ) (از: ب + لا (نفی ) + طائل ) بی فایده . بی سود. (فرهنگ فارسی معین ). بیهوده .- تطویل بلاطائل ؛ بدرازا کشاندن بی سود. دراز داشتن مطلبی که فایدتی نداشته باشد.