طرد شدن

مترادف

۱. مطرود گشتن، رانده شدن
۲. تبعید شدن، نفی بلد شدن
۳. حذف شدن، کنار گذاشته شدن

جست‌وجوی دقیق

طرد شدن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. مطرود گشتن، رانده شدن ۲. تبعید شدن، نفی بلد شدن ۳. حذف شدن، کنار گذاشته شدن

جست‌وجوی هم‌آوا

پوش‌چنگار وارویشی تیروئید

anaplastic carcinoma of thyroid gland, undifferentiated carcinoma of thyroid gland, anaplastic thyroid carcinoma

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی پوش‌چنگار تیروئید که یاخته‌های غیرعادی و بسیار متنوع آن ممکن است سال‌ها خاموش بمانند و ناگهان تهاجم خود را آغاز کنند متـ . پوش‌چنگار وارویشی سپردیس

اصل طرد شِق ثالث

principle of excluded third

ترید، تلیت، تیلیت، تریت

گویش تهرانی

پاره نانی که در آبگوشت و غیر آن خیسانده می‌شود.

یثریط

لغت‌نامه دهخدا

یثریط. [ی ُ ] (ع فعل ) شتری که پیاپی ریخ زند. (آنندراج ). فعل مضارع از اثراط البعیر یثریط، مانند اهراق الماء یهریق ؛ یعنی پیاپی ریخ می زند آن شتر. (ناظم الاطباء).

طرث

لغت‌نامه دهخدا

طرث . [طِ ] (ع اِ) کرانه ٔ تندی لب شرم زن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). طرف ختنه گاه از شرم زن . (ترجمه ٔ قاموس ).

جست‌وجوی متن

دور کردن

برکناری

تکفیر

بیرون شدگی

جست‌وجوی هم‌آغاز

طرد

دیکشنری عربی به فارسی

اخراج , مرخصي , برکناري , خلع يد , طرد , تکفير , دفع , راندگي , بيرون شدگي , تبعيد , گوني , چتايي , درحال يورش وچپاول

طرد

فرهنگ فارسی عمید

۱. راندن؛ دور کردن.۲. دور کردن کسی از نزد خود.۳. [قدیمی] = تبعید

طرد

طرد. [ طَ ] (ع مص ) آمدن قوم را و درگذشتن از ایشان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || راندن . دور کردن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (اقرب الموارد). و استعمالش اکثر در گریزانیدن هوام باشد مانند مگس و زنبور و موش و پشه و مار. (آنندراج ). || نفی کردن سلطان کسی را از شه

طرد

لغت‌نامه دهخدا

طرد. [ طَ رَ ] (ع مص ) مروسیدن به شکار. (منتهی الارب ). خوی گرفتن به شکار. شکارکردن . || دور کردن . طَرْد. (اقرب الموارد). || (اِ) بچه ٔ زنبور عسل . (ذیل اقرب الموارد از اللسان ). || دسته ٔ زنبور عسل . || پرواز بچه های زنبور عسل . (دزی ج 2 ص

طرد

لغت‌نامه دهخدا

طرد. [ طَ رِ ] (ع ص ) آب باران به بول ستوران آمیخته از کثرت آمد و شد آنها. (منتهی الارب ) (آنندراج ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

مستطرد

لغت‌نامه دهخدا

مستطرد. [ م ُ ت َ رِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استطراد. آنکه از پیش دشمن هزیمت کند برای فریفتن او. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به استطراد شود.

نارالطرد

لغت‌نامه دهخدا

نارالطرد. [ رُطْ طَ ] (ع اِ مرکب ) آتشی بوده است که اعراب پس از عزیمت کسی که از او نفرت داشتند و بازگشت او را نمیخواستند می افروختند. رجوع به بلوغ الارب ج 2 ص 163 و صبح الاعشی ج 1</

منطرد

لغت‌نامه دهخدا

منطرد. [ م ُ طَ رِ ] (ع ص ) طردشده و دورکرده ، لغت غیرفصیح است . (از ناظم الاطباء).

مصطرد

لغت‌نامه دهخدا

مصطرد. [ م ُ طَ رِ ] (ع ص ) مرد سخت خشم خبه کرده و گلوگرفته شده از خشم . (منتهی الارب ).

مطرد

لغت‌نامه دهخدا

مطرد. [ م ِ رَ ] (ع اِ) نیزه ٔ کوتاه که بدان وحوش را زنند و صید کنند. (غیاث ) (از اقرب الموارد). نیزه ٔ خرد که بدان شکار کنند. (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). مک . (السامی فی الاسامی ). آن نیزه ٔ کوتاه است که بدان صید کنند. (صراح اللغة). زوبین . مک . (یادداشت به خط م

درپیوند

بیشتر بدانید

طرد شدن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌آغاز

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا