طمع بریدن

مترادف

قطعامید کردن، ناامید شدن، طمع برگرفتن، ترک آز کردن، طمع برداشتن ≠ طمع بستن

جست‌وجوی دقیق

طمع بریدن

لغت‌نامه دهخدا

طمع بریدن . [ طَ م َ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) امید برداشتن . ترک آز کردن . قطع امید کردن . ترک چشم داشت . طمع گسستن . رجوع به طمع گسستن شود : از دانه طمع ببر که رستی از دام .چون تو طمع از جهان بریدی دانی که همه جهان کریمند. <p class="author"

طمع بریدن

فرهنگ فارسی معین

( ~ . بُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل .) 1 - ترک آز کردن . 2 - قطع امید کردن .

طمع بریدن

فرهنگ مترادف و متضاد

قطعامید کردن، ناامید شدن، طمع برگرفتن، ترک آز کردن، طمع برداشتن ≠ طمع بستن

جست‌وجوی هم‌آوا

خام طمعی، خام طمعی کردن

گویش تهرانی

طمع زیادی

طمیة

لغت‌نامه دهخدا

طمیة. [ طَ می ی َ ] (اِخ ) کوهی است بنی فزاره را و آن از نواحی نجد است . (معجم البلدان ).

طمیة

لغت‌نامه دهخدا

طمیة. [ طَ می ی َ ] (اِخ )کوهی است در راه مکه برابر فاید. (معجم البلدان ).

یتمة

لغت‌نامه دهخدا

یتمة. [ ی َ ت َ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ یتیم . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به یتیم شود.

یتیمچه

لغت‌نامه دهخدا

یتیمچه . [ ی َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) یتیم خردسال . || (اِ مرکب ) غذایی که از بادنجان یا کدو پزند. کدو یا بادنجان را خرد کرده در روغن و پیاز اندکی سرخ کنند وچاشنی در آن ریزند و در آب بپزند. بورانی بادنجان . قسمی خورش بادنجان یا کدو. (از یادداش

جست‌وجوی متن

طمع داشتن

فرهنگ مترادف و متضاد

امید داشتن، توقع داشتن، چشم داشتن، چشمداشت داشتن، امیدوار بودن ≠ طمع بریدن

طمع کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. آزمند شدن، آزور شدن، آزمندی کردن، آزور بودن، حرصورزیدن، حریص شدن ≠ طمع بریدن، طمعبردن، طمع بستن ۲. امید داشتن، انتظار داشتن، توقع داشتن، امید بستن

طمع برداشتن

لغت‌نامه دهخدا

طمع برداشتن . [ طَ م َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) طمع بریدن . ترک آز : آنکه او انعام از من بازگیرد تو نه ای و آنکه او از تو طمع بردارد آن هم من نیم .مجیرالدین بیلقانی .

جانی١

فرهنگ فارسی عمید

۱. مربوط به جان: خسارت جانی.۲. [مجاز] عزیز و گرامی، مانند جان: ◻︎ از جان طمع بریدن آسان بُوَد ولیکن / از دوستان جانی مشکل توان بریدن (حافظ: ۷۸۴).

طمع گسستن

لغت‌نامه دهخدا

طمع گسستن . [طَ م َ گ ُ س َس ْ ت َ ] (مص مرکب ) طمع بریدن . قطع امید کردن . دل برداشتن . صرف نظر کردن . ترک آز : سزد که بگسلم از یار سیم دندان طَمْعسزد که او نکند طَمْع پیر دندان کَرْو. کسائی .طمع بند و دفتر ز حکمت

جست‌وجوی هم‌آغاز

طمع

دیکشنری عربی به فارسی

از , حرص , طمع , حريص بودن , طمع ورزيدن

طمع

فرهنگ فارسی عمید

۱. زیاده‌خواهی؛ حرص؛ آز: ◻︎ مکن دزدی و چیز دزدان مخواه / تن از طمع مفکن به ‌زندان و چاه (اسدی: ۲۰۲).٢. امید؛ آرزو؛ توقع؛ چشم‌داشت.&lang; طمع ‌برداشتن: (مصدر لازم) [قدیمی] قطع امید کردن.&lang; طمع بردن: (مصدر لازم) = &lang; طمع کردن&lang; طمع بریدن: (مصدر لازم) = &lang; طمع بر

طمع

لغت‌نامه دهخدا

طمع. [ طَ م َ ] (ع اِمص ، اِ) بیوس . (مهذب الاسماء). انتظار. || روزی لشکر. (مهذب الاسماء). مرسوم سپاه . (منتخب اللغات ). مرسوم لشکر. (آنندراج ). گویند:امرهم الامیر باطماعهم . علوفه ٔ لشکر. || اوقات گرفتن مرسوم لشکر. || امید. (منتهی الارب ). امید داشتن (آنندراج ). چشمداشت و تو

طمع

لغت‌نامه دهخدا

طمع. [ طَ م َ ] (ع مص )طماع . (منتهی الارب ). طماعیة. (منتهی الارب ) (تاج المصادر). آزمند گردیدن . حریص گشتن . (منتهی الارب ). || امید داشتن . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). زعم . (دهار) (تاج المصادر). ازعام . (تاج المصادر).

طمع

لغت‌نامه دهخدا

طمع. [ طَ م ِ / م ُ ] (ع ص ) آزمند. (منتهی الارب ). حریص . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). مرد طامع. (منتخب اللغات ). || امیددارنده . ج ، طَمِعون ، طُمَعاء، طُماعی ̍. (منتهی الارب ). امیدوار. مرد بسیارآرزو. (دهار).

جست‌وجوی هم‌قافیه

خام طمع

لغت‌نامه دهخدا

خام طمع. [ طَ م َ ] (ص مرکب ) کسی که دارای آرزوی بیهوده و باطل باشد. (ناظم الاطباء). آنکه او را طمع خام است . نعت است مر کسی را که صاحب طمع خام باشد : یکیش خام طمع خواند و یکی بدنفس یکی کلنگی گوید، یکی چه خوزیخوار. کمال ال

مطمع

لغت‌نامه دهخدا

مطمع. [ م َ م َ ] (ع اِ) چیزی که در آن طمع کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). جای طمع داشتن چیزی . (غیاث ) (آنندراج ) : جاه او بسبب این احتساب و مبالغت در این باب زیادت گشت و مطمح رجال و مطمع آمال شد. (ترجمه ٔ تاریخ یم

مطمع

لغت‌نامه دهخدا

مطمع. [ م ُ م َ ] (ع ص ) امیدوار کرده و آزمند گردانیده . (ناظم الاطباء).

مطمع

لغت‌نامه دهخدا

مطمع. [ م ُ م ِ ] (ع ص ) آن که امیدوار میکند و آزمند میگرداند کسی را. (ناظم الاطباء).

پرطمع

لغت‌نامه دهخدا

پرطمع. [ پ ُ طَ م َ ](ص مرکب ) که چشمداشت بسیار دارد. طماع : قناعت سرافرازد ای مرد هوش سر پرطمع برنیاید ز دوش . سعدی .چه خوش گفت خرمهره ای در گلی چو برداشتش پرطمع جاهلی .سعدی .

درپیوند

بیشتر بدانید

طمع بریدن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا