تنبیدهفرهنگ فارسی معین(تَ دِ) (ص مف .) 1 - جنبیده ، لرزیده . 2 - بنایی که سقف و دیوارهای آن فروریخته .
طنبذیلغتنامه دهخداطنبذی . [ طُم ْ ب ُ ] (اِخ ) ابوعثمان مسلم بن یسار طنبذی ، منسوب به طنبذ است که یکی از قرای مصر در بهسنه میباشد... وی از ابوهریره سماع کرده است . رجوع به انساب سمعانی برگ 372 الف شود.
طنبذلغتنامه دهخداطنبذ. [ طُم ْ ب ُ ] (اِخ ) دهی به مصر. یاقوت در مشترک آورده که طنبذة دو موضعند، یکی از آن شهری است در صعید و دیگری موضعی است در اقلیم محمدیه به تونس . (منتهی الارب ). رجوع به طنبذة شود.