عاجفلغتنامه دهخداعاجف . [ ج ِ ] (اِخ ) موضعی است در شق بنی تمیم . (از معجم البلدان ) (منتهی الارب ).
عازفلغتنامه دهخداعازف . [ زِ ] (اِخ ) موضعی است . (آنندراج ) (منتهی الارب ). عزیف یعنی صوت و ممکن است محل مخصوص راکه در اثر وزش باد صوت ایجاد میکند عازف گویند. (معجم البلدان ج 4 ص 95).
عازفلغتنامه دهخداعازف . [ زِ ] (ع ص ) چغانه زننده که نوعی از رودچامه هاست . (منتهی الارب ). مرد معازف باز. سرودگوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).