لغتنامه دهخدا
عتبی . [ ع ُ ] (اِخ ) محمدبن عبداﷲ یا عبیداﷲبن عمرو یا عمربن معاویةبن عمروبن عتبةبن ابی سفیان صخربن حرب بن امیةبن عبدشمس قرشی اموی بصری المنشاء بغدادی المسکن و مدفن . ادیبی فصیح اللسان از افاضل و از شعراء مشهور عرب است . از تألیفات اوست الاخلاق . اشعار الاعاریب . اشعارالنساء