لغتنامه دهخدا
عجایة. [ ع ُ / ع َ ی َ ] (ع اِ) پَی که در آن سر استخوانهای بند دست ستور ترتیب یافته یا پی دست یا پای یا پی باطن سم اسب و گاو یا پی هر چه باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || عصبی است مرکب در آن نگین ها است از استخوان چون نگین انگشتر. (منتهی ال