عرادیسلغتنامه دهخداعرادیس . [ ع َ ] (ع اِ) هر محل اجتماع دو استخوان مردم و جز آن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
اردسلغتنامه دهخدااردس . [ اُ رُ دُ ] (اِخ ) نام اُرُد پادشاه اشکانی به یونانی و بر سکه ای از ارد اول اردس بازلیس (اردشاه ) منقوش است . (ایران باستان ص 2676).
اردیشلغتنامه دهخدااردیش . [ ] (اِخ ) موضعی است در مغولستان . رجوع به حبط ج 2 ص 8 و ص 24 (آب اردیش ) شود.
اردشلغتنامه دهخدااردش . [ اَ رَ دُ ] (اِ) نام مقدار معینی است از گناهان بزعم فارسیان . (برهان قاطع) (آنندراج ).
اردشلغتنامه دهخدااردش . [ اَ دَ ] (اِخ ) شهریست قدیم به ارمنستان و پایتخت آن . موقع وی بر کنار نهر الرس بمسافت 68 میلی جنوب شرقی اریوان و آنرا ارضاشاش والی ارمینیه ٔ کبری 187 ق . م . بنا کرد و سپس شهر بسوخت و باز بنا شد و آنگ