لغتنامه دهخدا
هرهرة. [ هََ هََ رَ ] (ع مص ، اِ) آواز میش . (منتهی الارب ). اسم صوت الضأن . (اقرب الموارد). || خنده ٔ بیهوده . (منتهی الارب ). خندیدن به باطل . (اقرب الموارد). رجوع به هرهر و هرهر کردن شود. || اسم بانگ شیر بیشه . (منتهی الارب ). زئیر الاسد. (اقرب الموارد). || بر آب خواندن و