عسلقلغتنامه دهخداعسلق . [ ع َ ل َ / ع َ س َل ْ ل َ / ع ِ ل ِ ] (ع اِ) سراب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || گرگ . (منتهی الارب ). ذئب . (اقرب الموارد). || شیر بیشه . || هر درنده ٔ شکاری . (منتهی الارب ). هر سَبُعی که بر صی
هشپلکلغتنامه دهخداهشپلک . [ هَُ پ ُل َ ] (اِ صوت ) صدایی است که کبوتربازان به وقت کبوتر پرانیدن با دو سر انگشت دست از دهان بیرون کنند (برهان )، و آن چنان باشد که سرانگشت در دهان خود نهند و به تندی نفس زنند، یعنی پف کنند تا صدای بلند از آن برآید و کبوتران از آن برمند و پرند. (انجمن آرا).
اسلغلغتنامه دهخدااسلغ.[ اَ ل َ ] (ع ص ) ناپخته . || سخت سرخ . || برص زده . (منتهی الارب ). اسلع. || ناکس . (منتهی الارب ). فرومایه . || لحم اسلغ؛ گوشت که زود نپزد. گوشت ناپزا. || گوشت ناپخته . (منتهی الارب ). گوشتی خام . (مهذب الاسماء).
اشلقلغتنامه دهخدااشلق . [ اُ ل ُ ] (ترکی ، اِ) ترکی و بمعنی تهمت است . (آنندراج ). بمعنی تهمت . این لفظ ترکی است . (غیاث ).
اسلقدیکشنری عربی به فارسیاب پز کردن (تخم مرغ با پوست) , فرو کردن , دزدکي شکار کردن , برخلا ف مقررات شکار صيد کردن , تجاوز کردن به , راندن , هل دادن , بهم زدن , لگد زدن , خيساندن , دزديدن
عسلقةلغتنامه دهخداعسلقة. [ ع َ ل َ ق َ / ع َ س َل ْ ل َ ق َ / ع ِ ل ِ ق َ ] (ع اِ) تأنیث عسلق است در تمام معانی . (از منتهی الارب ). رجوع به عسلق شود.
عسالقلغتنامه دهخداعسالق . [ ع َ ل ِ ] (ع اِ) ج ِ عسلق [ ع َ ل َ/ ع ِ ل ِ ] . (منتهی الارب ). رجوع به عسلق شود. || ج ِ عَسلقة. (آنندراج ). رجوع به عسلقة شود.
عسالقلغتنامه دهخداعسالق . [ ع ُ ل ِ ] (ع ص ) طویل و سبک ، و گویند زشت اخلاق . (از اقرب الموارد). عسلق [ ع ِ ل ِ / ع َ س َل ْ ل َ ]. رجوع به عسلق شود.
درازگردنلغتنامه دهخدادرازگردن . [ دِ گ َ دَ ] (ص مرکب ) گردن دراز. آنکه گردنی دراز دارد. طویل العنق . آنکه گردنش زیاده از اندازه ٔ طبیعی دراز باشد. اتلع. اجید. اسطع. اعنق . اعیط. اقود. اهیق . بَتِع. جَیداء. عُسالق .عَسلَق . عِلوَدّ. مِسعر. (منتهی الارب ) : درازگردن و ک
چستلغتنامه دهخداچست . [ چ ُ ] (ص ) چابک باشد. (فرهنگ اسدی ). جلد و چالاک و چابک باشد. (برهان ) (انجمن آرا). جلد و چابک . (جهانگیری ). جلد و چالاک . (آنندراج ) (فرهنگ نظام ). جلد و چالاک و چابک و سریع و زود و تیز و زیرک . (ناظم الاطباء). تند و فرز. قبراق . چابوک . قپچاق . زبر و زرنگ (مقابل کا
درندهلغتنامه دهخدادرنده . [ دَ رَ / دَرْ رَ دَ / دِ ] (نف ) که دَرَد. آنکه دَرَد. که بدرد. پاره کننده . که حیوان و انسان را بدراند، مانند شیر و پلنگ و امثال آنها. (از انجمن آرا) (آنندراج ). نعت فاعلی از دریدن ، که از هم باز کر
عسلقةلغتنامه دهخداعسلقة. [ ع َ ل َ ق َ / ع َ س َل ْ ل َ ق َ / ع ِ ل ِ ق َ ] (ع اِ) تأنیث عسلق است در تمام معانی . (از منتهی الارب ). رجوع به عسلق شود.