لغتنامه دهخدا
عکرمة. [ ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) ابن عماربن عقبه ٔ حنفی عجلی یمامی ، مکنی به ابوعمار. وی در عصر خویش شیخ یمامه بشمار میرفت و از محدثان بود و اصل او از بصره بوده است . عکرمة در اواخر عمر به بغداد رفت و به سال 159 هَ . ق . در آنجا درگذشت . (از الاع