لغتنامه دهخدا
غارامانت . (اِخ ) گارامانت . نام قومی است که رومیان باستان به طایفه ای از طوایف بربر که ساکن فزان بودند، اطلاق میکردند. مرکز اینان یک قصبه ای موسوم به غارامه بوده و به نسبت به همین جا خود را غارامانت مینامیدند. این قصبه امروز به نام جرمه در ناحیه ٔ وادی غربی بشکل قریه ای دیده