لغتنامه دهخدا
غیثرة. [ غ َ ث َ رَ ] (ع مص ) وعده ٔ عذاب و بیم دادن . وعده ٔ عذاب دادن و ترسانیدن . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || لگدکوب کردن جنگجویان یکدیگر رادر جنگ . ابن اعرابی گوید: در عبارت کانت بین القوم غیثرة شدیدة، غیثره بمعنی لگدکوب کردن جنگجویان است یکدیگر را. و اصمعی گوید: