لغتنامه دهخدا
غزیرة. [ غ َ رَ ] (ع ص ) تأنیث غزیر. رجوع به غزیر شود. || بسیارشیر ازناقه و جز آن . ج ، غِزار. (منتهی الارب ). اشتر بسیارشیر. (مهذب الاسماء). الکثیرةالدّر. (اقرب الموارد). || بسیارآب از چاه و چشمه . (منتهی الارب ): الغزیرة من الاَّبار و الینابیع؛ الکثیرةالماء. (اقرب الموارد)