لغتنامه دهخدا
غندلی . [ غ ُ دَ ] (اِخ ) محمدبن سلیمان بن منصوربن عبداﷲ غندلی ازرق . محدث است و به ابن غندلک شهرت دارد. از علی بن اسماعیل بن ابی نجم روایت کند. و ابوالفتح بن مسرور بلخی از او روایت دارد. وی ثقه بود. (از اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص <span cl