فتکرلغتنامه دهخدافتکر. [ ف ِ ک ِ / ف ِ ت َ ] (ع اِ) بلا. سختی . (منتهی الارب ). بر وزن هِزَبر، شدت و داهیه . ج ، فِتَکْرون . (اقرب الموارد). || کار شگفت و بزرگ . (منتهی الارب ).
بلالغتنامه دهخدابلا. [ ب َ ] (از ع ، اِ) بلاء. آزمایش . (ناظم الاطباء). آزمایش . آزمون . امتحان . (فرهنگ فارسی معین ). بَلوی . بَلیّة. مِحنة : اندر بلای سخت پدید آیدفضل و بزرگواری و سالاری . رودکی .و رجوع به بلاء شود. || زحمت و سخ
مفتکرلغتنامه دهخدامفتکر. [ م ُ ت َ ک َ ] (ع اِ) فکر. اندیشه : آن ملیحان که طبیبان دلندسوی رنجوران به پرسش مایلندور حذر از ننگ و از نامی کنندچاره ای سازند و پیغامی کنندورنه در دلشان بود آن مفتکرنیست معشوقی ز عاشق بیخبر.مولوی
مفتکرلغتنامه دهخدامفتکر. [ م ُ ت َ ک ِ ] (ع ص ) فکرکننده . اندیشه کننده : مشتغل توام چنان کز همه چیز غایبم مفتکر توام چنان کز همه چیز غافلم . سعدی .و رجوع به افتکار شود.