لغتنامه دهخدا
نافجة. [ ف ِ ج َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث نافج . رجوع به نافج شود. || ابر بسیارباران . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). ابر پرباران . ابر پرآب . ابر که باران فراوان دارد. ج ، نوافج . || باد که نخستین سخت وزد. (منتهی الارب