فحیةلغتنامه دهخدافحیة. [ ف َح ْ ی َ / ف َ حی ی َ ] (ع اِ) آشامیدنی تنک ، یا عام است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
فههلغتنامه دهخدافهه . [ ف َ هَِ ه ْ ] (ع ص ) درمانده به سخن . (منتهی الارب ). رجوع به فَه ّ و فهیه شود.
فهیهلغتنامه دهخدافهیه . [ ف َ ] (ع ص ) عاجز و درمانده به سخن : سفیه فهیه ؛ نادان و عاجز. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فههلغتنامه دهخدافهه . [ ف ِ هََ / هَِ ] (اِ) چوبی که کشتی بانان بدان کشتی رانند. پاروی کشتی . (فرهنگ فارسی معین ).
فهةلغتنامه دهخدافهة. [ ف َهَْ هََ ] (ع ص ) مؤنث فَه ّ. || (اِمص ) درماندگی به سخن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (مص ) فراموش کردن چیزی را. (منتهی الارب ). رجوع به فَه ّ شود.
فیعةلغتنامه دهخدافیعة. [ ف َ ع َ ] (ع اِ) اول کار و آغاز آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). فیع. رجوع به فیع شود.
تفحیةلغتنامه دهخداتفحیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) توابل در دیگ کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). نیک دیگ افزار انداختن در دیگ . || کلام را بسوی مضمونی بردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تفحیةلغتنامه دهخداتفحیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) گشاده و برهنه کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || یکسو گردانیدن . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). تنحیة. (اقرب الموارد).