فراعلةلغتنامه دهخدافراعلة. [ ف َ ع ِ ل َ ] (ع اِ) ج ِ فُرْعُل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فرعل شود.
فروالهلغتنامه دهخدافرواله . [ ف َرْ ل َ / ل ِ ] (اِ) به معنی فروال است که خانه ٔ تابستانی و بالاخانه ٔ اطراف گشاده باشد. (برهان ). رجوع به فربال ، فرباله ، فروار و فرواره شود.
فرعللغتنامه دهخدافرعل . [ ف ُ ع ُ ] (ع اِ) بچه ٔ کفتار. (آنندراج ). بچه ٔ کفتار. مذکر آن فرعلان و مؤنث فرعلة. ج ، فراعل ، فراعلة. (اقرب الموارد). رجوع به فراعل شود.