خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
فرموش پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
فرموش
/far[a]muš/
معنی
= فراموش
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
فرموش
لغت‌نامه دهخدا
فرموش . [ ف َ ] (اِ) به معنی فراموش است که از یاد رفتن و در خاطر نماندن باشد. (برهان ) : بخور کاین جام شیرین نوش بادت بجز شیرین همه فرموش بادت . نظامی .ترکیب ها:- فرموش شدن . فرموش کار. فرموش کردن . فرموشی . فرموشیدن . رجوع به هر یک از این مدخل ها ش...
-
فرموش
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] far[a]muš = فراموش
-
فرموش
فرهنگ فارسی معین
(فَ) (اِ. ص .) نک فراموش .
-
واژه‌های مشابه
-
فرموش شدن
لغت‌نامه دهخدا
فرموش شدن . [ ف َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) از یاد رفتن . فراموش شدن : با لذت طعنه ٔ تو دل رافرموش شد آرزوی مرهم . خاقانی .رجوع به فرموش و فرمش شود.
-
فرموش کردن
لغت‌نامه دهخدا
فرموش کردن . [ ف َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) از یاد بردن . مقابل فرموش شدن : هر دو فرموش کن که مرد کریم هم خطا هم عطا کند فرموش . خاقانی .چون کند آیت وفا فرموش کآخر «أوفوا بعهدی » از سُوَر است . خاقانی .که چندان خفت خواهی در دل خاک که فرموشت کند دوران افل...
-
فرموش کار
لغت‌نامه دهخدا
فرموش کار. [ ف َ ](ص مرکب ) فراموش کار. آنکه از یاد ببرد : به سختی صبر ده تا پای دارم در آسانی مکن فرموش کارم . نظامی .رجوع به فراموش کار شود.
-
فرموش کار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] farmuškār = فراموشکار
-
جست‌وجو در متن
-
دغول
لغت‌نامه دهخدا
دغول . [ ] (اِ) ساغری بود بزرگ ، بدان آب کشند. (لغت فرس اسدی ) : خواجه فرموش کرد آنچه کشیدآب فرغونها بسی به دغول .؟ (از لغت فرس اسدی ).
-
فرمش
لغت‌نامه دهخدا
فرمش . [ ف َ م ُ ] (اِ) مخفف فراموش که در یاد نداشتن باشد. (برهان ).- فرمش کردن ؛ از یاد بردن : بهر من باد خاک اگر بهرام تیغ فرمش کند چو گیرد جام . نظامی .فرموش . فراموش . فرمشی . فرموشی . رجوع بدین مدخل ها شود.
-
سگدلی
لغت‌نامه دهخدا
سگدلی . [ س َ دِ ] (حامص مرکب ) سخت دلی . بددلی : با همه سگدلی شکار منندگوسفندان کشت زار منند. نظامی . || سگی . درندگی : گر سگی خود بود مرقع پوش سگدلی را کجا کند فرموش .نظامی .
-
مرقعپوش
لغت‌نامه دهخدا
مرقعپوش . [ م ُ رَق ْ ق َ ] (نف مرکب ) مرقع پوشنده . پوشنده ٔ مرقع. آن که مرقع به تن کند : گرسگی خود بود مرقعپوش سگ دلی را کجا کند فرموش ؟ نظامی .گر وصل منت باید ای پیرمرقعپوش هم خرقه بسوزانی هم قبله بگردانی . عطار.|| کنایه از فقیر. (آنندراج ). || کن...
-
فرویش
لغت‌نامه دهخدا
فرویش . [ ف َرْ ] (اِ) تقصیر و فروگذاشت باشد. (برهان ) : راه دیو و عین فرویش است این تا نپنداری که درویش است این .امیر حسینی سادات (از حاشیه ٔ برهان چ معین از جهانگیری ). || تعطیل و کاهلی و درنگ . (برهان ): به هشیاریت باید پیش رفتن نه غافل وار با فرو...
-
فراموش
لغت‌نامه دهخدا
فراموش . [ ف َ ](اِ) از خاطر بردن . ببردن از یاد. (یادداشت به خط مؤلف ). فرامشت . فرامش . فراموشیدن . (ویس و رامین ). پهلوی فْرَمُش ، پازند فَرْمُش ، هندی باستان پْرَمَرْش ،بلوچی شَموشَگ ، سنسکریت پْرَمْرْشْت َ. نیبرگ پس از ذکر وجوه اشتقاق هرن و هوب...